آیا آدمک های تست تصادف واقعا شبیه انسان‌ها هستند؟
آدمک های تست تصادف چگونه هستند؟ از چه چیزی ساخته شده‌اند و چه مدت است که محققان از آن‌ها برای ایمن‌تر کردن خودروهای ما در جاده‌ها استفاده می‌کنند؟
درحقیقت، این دامی‌ها با فناوری پیشرفته و تاریخچه‌ای غنی ایجاد شده‌اند. اولین آدمک‌های تست تصادف اصلا مانکن نبودند- پس چگونه این فناوری توسعه یافت؟ در ادامه قصد داریم، یک نمای کلی از آدمک های تست تصادف و نحوه شکل‌گیری آن‌ها به شما ارائه کنیم.
آدمک تست تصادف چیست؟
آدمک های تست تصادف یک دستگاه تست انسان شناسی (ATD) هستند. این یک راه فانتزی می‌باشد برای اینکه بگوییم آدمک‌ها اندازه، شکل، جرم و جذب انرژی یک انسان واقعی را تقلید می‌کنند. چند واقعیت در مورد تست تصادفی که اکنون انجام می‌شود:
- ساخت یک مدل ساده حدود ۱۳۰هزار دلار هزینه دارد.
- دامی که کاملا مجهز به حسگرها و دستگاه‌های اندازه‌گیری باشد بیش از ۲۰۰هزار دلار قیمت دارد.
- سازندگان خودرو از آدمک های تست تصادف برای آزمایش ویژگی‌های ایمنی خودرو مانند کیسه هوا و کمربند ایمنی استفاده می‌کنند.
- تخمین زده می‌شود که این ویژگی‌های ایمنی از سال ۱۹۶۰ جان ۳۲۹هزار نفر را نجات داده است.
آیا این درست است که اولین آدمک های تست تصادف جسد انسان بودند؟
باور کنید یا نه، بله. محققان از بدن انسان به عنوان آدمک های تست تصادف استفاده کردند، زیرا در ابتدا سوالات زیادی در مورد اعتبار داده‌ها و اینکه آیا سوژه‌ها تجربه یک فرد زنده در تصادف رانندگی را به درستی نشان می‌دهند یا نه، مطرح شده بود. از این رو محققان از خود به عنوان نسل بعدی آدمک‌های تصادف استفاده کردند. لارنس پاتریک، محقق دانشگاه ایالتی وین، خود را در یک سورتمه موشکی قرار داد و صدها بار سوار آن شد تا آزمایش کند که کاهش سرعت چگونه بر بدن انسان تاثیر می‌گذارد. در این آزمایش همچنین به قفسه سینه و صورت‌های او و تیمش ضربه‌های شدیدی نیز وارد می‌شد.
پاتریک قبول کرد که آزمایش‌ها درد دارد. نکته منفی دیگر این بود که محققان فقط می‌توانستند از نیروهای محدود در آزمایش‌های انسانی زنده استفاده کنند. با این حال، داده‌هایی که او و همکارانش به دست آوردند، مبنای مدل‌های ریاضی شدند که تست‌های تصادف آینده را شکل دادند.
هنگامی که تست تصادف برای اندازه‌گیری میزان بقای تصادفات تکامل یافت، محققان با حیوانات زنده آزمایش‌ها را تکرار کردند. در درجه اول، آن‌ها از خوک استفاده می‌کردند، زیرا می‌توانست به صورت عمودی در ماشین بنشیند و ساختار داخلی مشابهی با انسان داشت. اما اعتراض فعالان حقوق حیوانات را به دنبال داشت که در نهایت، به این اقدامات پایان داد.
آدمک های مدرن تست تصادف چه زمانی اختراع شدند؟
شرکت مهندسی Sierra اولین آدمک تست تصادف را در سال ۱۹۴۹ اختراع کرد. سیرا “Sierra Sam” را در قالب یک مرد بالغ صدک ۹۵ ایجاد کرد. نیروی هوایی ایالات متحده از سام برای آزمایش صندلی‌های پرتاب هواپیما با استفاده از سورتمه موشک استفاده کرد. در طی ۴۸ سال آینده، سیرا سام به آدمک مدرن تست تصادف یعنی، “Hybrid III” تبدیل شد که به عنوان یک مرد صدک ۵۰ طراحی شده است.
جنرال موتورز در سال ۱۹۷۷، Hybrid III را توسعه داد و بیست سال بعد، او به استاندارد صنعتی برای تست تصادف خودرو تبدیل شد. Hybrid III برای اندازه‌گیری ضربه از جلو طراحی شده است. در سال‌های اخیر، طراحان گروه جدیدی از آدمک‌ها را برای آزمایش انواع دیگر ضربه‌ها نیز ایجاد کرده‌اند.
SID (Side Impact Dummy): ضربات جانبی را که دومین علت شایع صدمات شدید در تصادف است، اندازه‌گیری می‌کند.
BioRID: طراحی شده برای آزمایش ضربات عقب است، در درجه اول به این دلیل طراحی شده که خودروسازان بتوانند مهارهای سر و گردن را تقویت کنند و میزان ضربه شلاقی را کاهش دهند.
CRABI: آدمکی که برای تست صندلی کودک، کمربند ایمنی و کیسه هوا استفاده می‌شود.
THOR: وارث ظاهری Hybrid III، به دلیل داشتن ستون فقرات، لگن و صورت پیشرفته، داده‌های بهتری را در مورد ضربه صورت ارائه می‌دهد.
آدمک های تست تصادف از چه چیزی ساخته شده‌اند؟
اسکلت یک آدمک تست تصادف از آلومینیوم و فولاد تهیه شده است. هر اسکلت دارای شش دنده می‌باشد که از فولاد و پلاستیک مصنوعی برای تقلید از سینه انسان تهیه شده است. پوست وینیل روی اسکلت کشیده می‌شود. هر دامی با ابزارهای الکترونیکی پیشرفتهای مجهز شده که طیف وسیعی از اثرات را بر بدن انسان از جمله: شتاب، نیروی الکترونیکی، گشتاور و انحراف را اندازه‌گیری می‌کند. سپس محققان این داده‌ها را جمع‌آوری و تحلیل کرده تا نحوه ایمن‌تر کردن خودروها را تعیین کنند.
چگونه آدمک های تست تصادف، ایمنی خودرو را بهبود بخشیده‌اند؟
زمانه قطعا تغییر کرده است و خودروهایی که امروز سوار می‌شویم در مقایسه با خودروهای اولیه مانند فضاپیما هستند. تا سال ۱۹۳۰، بیش از ۱۵ نفر به ازای هر ۱۰۰ میلیون مایل، در اثر تصادف خودرو، جان خود را از دست دادند. با افزایش این آمار، خودروسازان برای بررسی و تست تصادف خودرو تحقیقاتی را انجام دادند که درنهایت منجر به توسعه دوست ما سیرا سام و فرزندانش شد.
تا سال ۲۰۱۱، با پیشرفتهای عمده در ایمنی خودرو که آدمک های تست تصادف ایجاد کرده بودند، تلفات تصادفات رانندگی به یک نفر در هر ۱۰۰ میلیون مایل سفر کاهش یافت. به لطف این دامی‌ها و همچنین بهبود آموزش ایمنی راننده، رانندگان خودرو و مسافران امروزه، ۱۵ برابر کمتر با تصادف رانندگی مرگبار مواجه می‌شوند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.